Introduction: The main purpose of root canal filling materials is to provide an apical sealing that prevents the movement of bacteria and the diffusion of their metabolic products from the root canal system to periapical tissue. The aim of this study was to evaluate the apical sealing ability of mineral trioxide aggregate’s (MTA), epoxy resin, and zinc oxide eugenol- based sealer with single cone obturation techniques using the dye extraction leakage method. Methods: Seventy-five extracted human single-rooted teeth were instrumented using the crown-down technique with the Mtwo rotary file system to file 25/6. The teeth were randomly divided into five experimental groups (n = 15); Group 1 obturated with AH plus, Group 2 obturated with MTA BIOSEAL, Group 3 obturated with Endoseal, Group 4 positive control (POS CTRL) root canals are processed but not obturated, and negative control- apex of teeth completely covered with nail varnish, canals are not treated or obturated. In the first three groups, the single cone obturation technique with gutta-percha 25/6 was used. Apical microleakage was assessed with the dye extraction method, where the absorbance of 2% methylene blue was measured using a spectrophotometer. Results: The mean dye concentration values were MTA 22.79, AH plus 31.16, Endoseal 36.67, POS CTRL 280.15, negative control 9.01. Analysis of variance and pairwise comparisons indicated a significant difference in apical microleakage between the investigated groups (F = 3448, p < 0.001). The MTA BIOSEAL showed significantly less apical microleakage than the AH plus and Endoseal. The AH plus showed less apical microleakage than the Endoseal, although there was no significant difference between these two sealers. Conclusion: With the limitation of the study, it was concluded that MTA sealers show statistically less apical leakage than AH Plus and Endoseal.

Background: The development of novel medical imaging technologies and treatment procedures hinges on the availability of accurate and versatile phantoms. This paper presents a cost-effective approach for creating anthropomorphic abdominal phantoms. Methods: This study proposes a cost-effective method using 3D printing and readily available materials (beeswax, plaster, and epoxy resin) to create high-fidelity anthropomorphic abdominal phantoms. The three-dimensionally printed phantoms exhibited X-ray attenuation properties closely matching those of human tissues, with measured Hounsfield unit (HU) values of −115.41 ± 20.29 HU for fat, 65.61 ± 18.06 HU for muscle, and 510 ± 131.2 HU for bone. These values were compared against patient images and a commercially available phantom, and no statistically significant difference was observed in fat tissue simulation (p = 0.428). Differences were observed for muscle and bone tissues, in which the 3D-printed phantom demonstrated higher HU values compared with patient images (p < 0.001). The 3D-printed phantom’s bone simulation was statistically like that of the commercially available phantom (p = 0.063). Conclusion: This method offers a cost-effective, accessible, and customizable alternative for abdominal phantoms. This innovation has the potential to accelerate advancements in abdominal imaging research, leading to improved diagnostic tools and treatment options for patients. These phantoms could be used to develop and test new imaging techniques with high accuracy.

Introduction: The introduction of hybrid imaging systems such as Single Photon Emission Computed Tomography/Computed Tomography (SPECT/CT) has completely changed the scanning procedure of conventional diagnostic nuclear medicine protocols. Modern bone scintigraphy protocols include SUV quanitification and Whole Body (WB) SPECT/CT scanning modality. The major limitation of these new technologies is relatively long scanning time. New detector systems with modern reconstruction softwares have been developed for fast scanning SPECT protocolos. These new technologies can produce images of reduced acquisition with same quality as full scanning acquisition. As a result new studies suggest that planar WB scintigraphy should be replaced with WB SPECT/CT. Methods: One hundred oncology patients performed SPECT/CT as a part as their clinical follow-up. Three different scanning and three reconstruction protocols have been evaluated. Two nuclear medicine physicians evaluated with Likert scale image sharpness, lesion visibility, and lesion background detectability. The overall image quality was determined as the sum of these three parameters. Results: In terms of scan duration reduction on image quality, Volumetrix Evolution for Bone performed during ultra-fast SPECT acquisition achieved the highest score, which is superior compared to the standard SPECT acquisition protocol. The overall image quality was the best with the Volumetrix MI Evolution for Bone protocol for ultra-fast acquisition Conclusion: The Evolution for Bone protocol for ultra-fast acquisition showed best results compared to other protocols. The adoption of new acquisition SPECT protocol may offer more comfortable exams, resulting in higher patient satisfaction. The implementation of this new protocol can lead to an improvement in SPECT sensitivity, primarily due to the reduction of SPECT motion artifacts.

Abstract Objective  This study investigated biomechanical behavior of custom post core made of six different materials on the tooth with and without the ferrule under different occlusal load. Materials and Methods  Three-dimensional models of mandibular first premolar, with and without ferrule, reconstructed from micro-computed tomography image are restored with different custom post core and zirconia crowns. By using the finite element analysis, von Mises stress shown in MPa was measured under simulated axial and oblique load of 200 [N]. To compare the stress distribution, six different custom post core materials were chosen: zirconia, Ni-Cr alloy, gold alloy, glass fiber-polyether ether ketone, polyether ether ketone, and carbon fiber-polyether ether ketone. Results  Custom post cores with a higher modulus of elasticity showed higher measured stress in the posts, but less stress in dentin. Measured stress in custom post core under oblique loading was approximately three times higher compared with axial loading. Stress in custom post core and in dentin under both types of loads was slightly higher in teeth without ferrule effect. Conclusion  The use of custom cast post cores made of different alloys is recommended in restoration of endodontically treated teeth, with extensive loss of tooth structure especially in teeth without ferrule effect.

Kultura sigurnosti je set vrijednosti, znanja, vještina, stavova i prakse na individualnom i institucionalnom nivou organizacije radioterapijskog procesa koji uspostavlja način rada u kojem sigurnost i zaštita zdravlja predstavljaju prioritet prilikom obavljanja radnih zadataka. Razvoj kulture sigurnosti na individualnom i institucionalnom nivou postalo je jedno od ključnih sigurnosnih pitanja u savremenoj radioterapiji. Cilj ovog istraživanja je procijeniti mogućnost upotrebe elektronskog sistema za prijavljivanje incidenata u razvoju kulture sigurnosti kod zdravstvenih profesionalaca u radioterapiji i mogućnost izgradnje sistemske primjene seta vrijednosti koji omogućava obavljanje svih radnih zadataka u radioterapiji uz davanje maksimalnog priorieta sigurnosti. Kao instrument istraživanja korišten je elektronski sistem za prijavljivanje incidentata u formi strukturiranog kompjuterskog intervjua prema ROSEIS metodologiji. Na osnovu informacija prikupljenih pomoću sistema napravljena je procjena razvijenosti različitih segmenata kulture sigurnosti, predložene mjere na njenom razvoju i poboljšanju, te data pocjena njihove efikasnosti u unaprijeđenju sigurnosti u radioteapiji. Razvijena kultura sigurnosti u radioterapijskom radnom okruženju može značajno unaprijediti kvalitet radioterapijskog tretmana, reducirati pojavu incidenata, poboljšati efikasnost i efektivnost radioterapijskog tretmana. Razvoj kulture sigurnosti ne podrazumijeva samo uspostavu standardnog seta pravila, nego i promjenu stavova, ponašanja i profesionalne prakse na individualnom i institucionalnom nivou.

Uvod: Jednofotonska emisiona tomografija (SPECT) značajno je unaprijedila nuklearno-medicinsku dijagnostiku. Nedostatak SPECT metode su relativno niski signal-šum odnos (SNR) kao i kontrast-šum odnos (CNR). Nizak broj fotona slike predstavlja veliki problem kod SPECT snimanja zbog smanjenja signala uz povećanje šuma (pozadine slike). Zadnjih godina veliki broj naučnika ističe značaj SPECT snimanja niskog broja signala korištenjem savremenih detektorskih sistema i naprednih softverskih modaliteta. Najznačajniji napredak rekonstrukcije SPECT snimaka predstavlja primjena metode oporavka rezolucije (RR) kod snimanja miokarda (Myovation Evolution) i koštanog sistema (Evolution for Bone) jer dugotrajna SPECT akvizicija smanjuje komfor uz pojavu artefakata micanja i smanjenje kvaliteta slike. Savremeni metod zasnovan je na principu “Half-Time SPECT” uz jednaku senzitivnost i specifičnost tomografske studije. Materijal i metode: Istraživanje je provedeno kao prospektivna klinička eksperimentalna studija na uzorku od 100 pacijenata sa potvrđenom onkološkom dijagnozom. Izvršena je komparacija snimaka pune i skraćene dužine akvizicije (skraćenje za 25 i 50% od pune akvizicije). Svi snimci su rekonstruisani sa tri različita protokola. Ukupno je ispitano 9 različitih SPECT protokola. Na svim snimcima nivo šuma, odnos signal-šum kao i odnos kontrast-šum su mjereni za isto anatomsko područje. Rezultati: Skraćenjem trajanja akvizicije zabilježen je porast vrijednosti šuma, najblaži porast zabilježen je korištenjem Evolution for Bone protokola. Smanjenjem trajanja akvizicije SNR i CNR značajno su smanjeni, dok je protokol koji je koristio RR modalitet zabilježio veću vrijednost SNR i CNR na 50% akvizicije u odnosu na punu akviziciju bez RR modaliteta. Zaključci: Analizom snimaka skraćene i pune akvizicije uz primjenu parametara rekonstrukcije došlo se do zaključka da RR modalitet omogućava skraćenje trajanja SPECT akvizicije bez značajnog uticaja na povećanje vrijednosti šuma. SNR i CNR primjenom RR modaliteta i dalje mogu ostati visoki pri čemu je omogućena jasna detekcija patoloških lezija kao i kod pune SPECT akvizicije.

Uvod: U današnje vrijeme kao glavni alat za procjenu starosti u forenzičkoj medicine koriste se radiološki snimci. Pojavom kompjuterizirane tomografije konusnim snopom omogućen je 3D uvid u anatomske strukture zuba, a samim tim unaprijeđen i olakšan proces identifikacije, obzirom da su zubi najtvrđi dio ljudskog tijela i kao takvi se često koriste za procjenu starosti. Cilj rada je ispitati radnu hipotezu prema kojoj dentalna dob procijenjena metodom volumetrijske analize pulpe kompjuteriziranom tomografijom konusnim snopom odgovara hronološkoj dobi ispitanika. Metode: Kroz ovu prospektivnu pilot studiju analizirani su CBCT snimci bosanskohercegovačke populacije kod 30 ispitanika (17 žena i 13 muškaraca). Snimci su u .DICOM formatu importovani u ITK Snap program pomoću kojeg je izmjeren volumen pulpe zuba interkaninog sektora gornje i donje vilice, i to za očnjake, centralne i lateralne sjekutiće. Kriteriji za uključivanje podrazumijevali su odsustvo kalcifikacije, artefakata i bez većih restauracija kod navedenih zuba. Podaci o svakom mjerenju korelirani su sa dobi i spolom ispitanika. Statistička obrada i interpretacija prikupljenih podataka urađena je pomoću statističkog programa SPSS. Rezultati: Provedeno istraživanje je potvrdilo da se volumen pulpe zuba smanjuje sa godinama starosti. Dob ispitanika je varirala između 16 i 54 godine. Najmanji volumen pulpe izmjeren je kod centralnog sjekutića mandibule, a najveći kod maksilarnog očnjaka. Volumen pulpe zuba gornje vilice općenito je bio veći nego kod zuba donje vilice. Kod žena je zabilježen manji volumen pulpe zuba u odnosu na volumen pulpe kod muškaraca. Zaključak: Kod svih analiziranih zuba postojala je značajna korelacija između dobi i volumena pulpe zuba, sa jačom korelacijom kod muškaraca. Studija je pokazala da se dob može procijeniti na osnovu poznavanja volumena pulpe zuba interkanine regije, uz uspostavljanje matematičkog modela za koji je potreban veći broj ispitanika.

Uvod: Ranije se smatralo da prestanak moždane funkcije nastaje zbog gubitka respiratorne i cirkulacijske funkcije i uistinu gubitak moždane aktivnosti se smatrao ključnom komponentom smrti. Razvojem aparata za održavanje u životu kao što su respiratori i aparati za potporu cirkulaciji, definicija smrti i moždane smrti se počela modifikovati. Korištenjem različitih dijagnostičkih metoda i upotrebom dodatnih testova, došlo je do novih saznanja i do povećanog interesovanja u dijagnostici moždane smrti radi predviđanja ishoda bolesti ili eventualne transplantacije organa kod osoba sa utvrđenom moždanom smrti. Cilj: Utvrditi značaj kompjuterizirane tomografije (CT) kod potvrđivanja moždane smrti. Prikazati ulogu BA radioloških tehnologija u dijagnostici moždane smrti CT-om. Metode: Sistematska pretraga literature preko internet pretraživača PubMed. Uključeni su članci u kojima je pisano o moždanoj smrti, dokazivanju moždane smrti, te primjeni dijagnostičke CT-a, u periodu između januara 1996. i juna 2022. godine Rezultati: Pronađeno je 10 naučnih članaka koji su razmatrali moždanu smrt, dijagnostičke metode kod dokazivanja moždane smrti te primjenu i prednosti pojedinih metoda u dokazivanju moždane smrti. Zaključci: CT je metoda koja se koristi za potvrđivanje moždane smrti jer pokazuje izostanak opacifikacije kortikalnog segmenta srednje cerebralne arterije u obje hemisfere te odsustvo pojačanja unutrašnjiih vena koji se ujedno smatraju i najboljim CT kriterijem kod moždane smrti.