U radu se razmatra pitanje zastupljenosti i primjene pojedinih oblika nastavnog rada u pripremanju studenata za realizaciju nastave islamske vjeronauke. Oblici nastavnog rada predstavljaju osnovnu didaktičko-metodičku determinantu organizacije nastavnog časa islamske vjeronauke. Istraživanje je longitudinalnog karaktera. Istraživanje je trajalo 5 godina za vrijeme realizacije pedagoške i metodičke prakse studenata u osnovnoj i srednjoj školi. U radu je korištena je analitičko-deskriptivna metoda i metoda analize sadržaja, kao i protokol za snimanje i opservaciju nastavnog časa islamske vjeronauke. Rezultati istraživanja pokazuju da se pored dominantnog izbora frontalnog oblika nastavnog rada u nastavi islamske vjeronauke, studenti koriste i grupnim oblikom nastavnog rada u pripremanju didaktičko-metodičke organizacije nastave islamske vjeronauke. Za unapređenje kvalitete nastave islamske vjeronauke, neophodno je obezbijediti kontinuiranu podršku kroz razvijanje pedagoških i didaktičko-metodičkih kompetencija kod vjeroučitelja, a kod studenata islamske vjeronauke više podsticati interaktivne i kreativne metode učenja tokom visokoškolskog obrazovanja.