U savremenom dobu postoji veliki broj konvencija i deklaracija koje proklamuju sirok korpus ljudskih sloboda i prava koje su vecinom nastale i dobile univerzalni znacaj tek nakon Drugog svjetskog rata. Korpus proklamovanih i garantiranih ljudskih prava je danas vrlo sirok, te obuhvata od licnih, građanskih, politickih, ekonomskih, socijalnih, kulturnih prava te u novije vrijeme i praSva na zastitu od tehnoloskog razvitka, prava stranaca i izbjeglica. Posebno važnu ulogu u zastiti ljudskih prava ima Povelja Evropske unije o temeljnim pravima koja je usvojena 07. decembra 2000. godine u Nici od strane predstavnika Evropskog vijeca, Komisije i Parlamenta i koja proklamira politicka, građanska, ekonomska i socijalna prava. Vec u preambuli Povelje se naglasava pravo na dostojanstvo, Povelja proklamuje ovo pravo kao temeljnu vrijednost na kojem cijela Unija (EU) pociva, te istice da je Unija svjesna svojeg duhovnog i moralnog naslijeđa. Prema Povelji Evropska Unija se temelji na nedjeljivim, univerzalnim vrijednostima slobode, jednakosti i solidarnosti, garantuje se jednakost svih građana pred zakonom i zabranjuje se svaki vid diskriminacije na osnovu spola, rase, boje kože, etnickog ili socijalnog porijekla, genetskih osobina, jezika, vjere ili uvjerenja, politickoga ili bilo kakvoga drugog misljenja, pripadnosti nacionalnoj manjini, imovine, rođenja, invalidnosti, dobi ili spolnog usmjerenja. Cilj rada je predstaviti trajne vrijednosti Povelje u svjetlu zastite ljudskih prava i temeljnih sloboda kao jednog od osnovnih uvjeta za pristup Evropskoj Uniji. Kljucne rijeci: Ljudska prava, Evropska unija, Povelja o temeljnim pravima Evropske unije, zastita.