Rad se bavi pitanjem organizacionog principa države Bosne i Hercegovine koji sada pociva na konceptu tri konstitutivna naroda. Problematizirajuci pitanje o odnosu ovog koncepta sa principima ravnopravnosti i nediskriminacije, koji su proklamovani kako državnim tako i entitetskim ustavima, analiza koja iz toga proistice, potvrđuje da je podijeljeno drustvo u kome su etnokulturne podjele politicki najvažnije, na kojima pociva politicka fragmentacija drustva, ambijent u kome se vrijednosti tih garantovanih principa ne mogu realizovati. Analizom sadržaja, uporednopravnim i teleoloskim metodom istraživanje se posebno fokusira na aspekt ljudskih prava gdje se, kroz primjenu kriterija etniciteta, jasno pokazuju njegove diskriminatorne posljedice. Rad traži odgovor na pitanje koja je najpouzdanija osnova na kojoj bi se trebale razvijati država i drustvo Bosne i Hercegovine. Autorica nalazi da je u tu svrhu najpodesnija afirmacija principa „diferenciranog građanstva“, koji omogucuje samoodređenje svakog pojedinca dajuci mu tako mogucnost slobode koju ce koristiti na nacin koji mu samom najvise odgovara. Time bi sadasnja diferencijacija u ljudskim pravima, prema kriteriju etniciteta izgubila svoje objektivno i razumno opravdanje. Kljucne rijeci: ljudska prava, konstitutivni narodi, diskriminacija, podijeljeno drustvo, diferencirano građanstvo, samoodređenje, jednakost.