Tireoglosalna cista sa orofaringealnom propagacijom kod četrdesetogodišnjeg muškarca

Uvod. Tireoglosalna cista predstavlja najcescu kongenitalnu anomaliju vrata i javlja se kod oko 7% ukupne populacije. Nastaje kao posljedica izostanka obliteracije ductus thyreoglossus-a za vrijeme tireoidne migracije tokom embrionalnog razvoja. Najcesce se dijagnostikuje u prvoj deceniji života, a dijagnoza se postavlja klinickim pregledom, ehosonografijom, multislajsnom kompjuterizovanom tomografijom (MSCT) i/ili magnetnom rezonancom (MRI) glave i vrata, finom iglenom aspiracijom (FNA) i citoloskom analizom punktata. Terapija je hirurska, operacijom po Sistrunk-u. Prikaz bolesnika. Cetrdesetogodisnji pacijent je hospitalizovan radi dijagnostike i lijecenja tumora podvilicne i podbradne regije i usne supljine, sa dislokacijom jezika, otežanim gutanjem, i govorom. Pacijent je u ranom djetinjstvu uocio potkožnu izraslinu ispod brade koja je postepeno rasla. Klinickim pregledom vidi se potkožna tumorska masa koja zahvata submentalnu i obje submandibularne regije predominantno lijevo uz intraoralnu prezentaciju submukoznog tumora koja u potpunosti ispunjava orofarinks i dislocira jezik udesno. MSCT poda usta i vrata ukazuje na nepravilno ovalni tumor velicine 120 x 95 x 90 mm, koji gornjim polom doseže do tvrdog nepca, zauzima usnu supljinu te se spusta anterolateralno i vise lijevo u regiju vrata do hioidne kosti, udesno dislocirajuci jezik, jednjak i strukture farinksa i larinksa. Citoloska analiza sadržaja ciste dobijenog FNA pokazuje da sadržaj odgovara tireoglosalnoj cisti. U uslovima opste nazotrahealne anestezije uradi se operacija po Sistrunk-u sa odstranjenjem cisticnog tumora i srednjeg dijela hioidne kosti uz repozicioniranje jezika. Postoperativni tok protekao uredno. Funkcije govora i gutanja u potpunosti rehabilitovane. Patohistoloski nalaz je potvrdio da se radi o tireoglosalnoj cisti. Zakljucak. Tireoglosalne ciste su najcesce kongenitalne anomalije vrata i uspjesno se lijece operativnim zahvatom sa zadovoljavajucim ishodom, niskom stopom komplikacija i malim procentom recidiva.