Diet therapy patients with uric artritis purine free diet

Uricni artritis je recidivirajuca upala jednoga ili vise zglobova zbog hipersaturacije uricne kiseline i odlaganja kristala urata, sklona stvaranju tofa i deformacije zglobova, bubrežnih kamenaca i uricne nefropatije. Akutni uricni artritis obicno nastaje nakon dugogodisnje hiperuricemije u korelaciji s koncentracijom uricne kiseline u serumu, trajanjem hiperuricemije i staroscu bolesnika. Purinske baze, adenin, gvanin, ksantin i hipoksantin nastaju razgradnjom endogenih i egzogenih nukleoproteina i biosintezom, pod utjecajem brojnih enzima. Oksidacijom hipoksantina i ksantina pomocu ksantinoksidaze nastaje uricna kiselina. Nedostatak ili poremecaj aktivnosti pojedinih enzima uzrokuje uricni artritis, tofe, nefrolitijazom i teske neuroloske simptome, pa i teska imunoloska ostecenja. Vecina bolesnika s uricnim artritisom ima prekomjernu tjelesnu masu. Cak 68% bolesnika s uricnim artritisom je pretilo. Racuna se, da su ti bolesnici za 15 do 25% teži od normale. Pretilost i osobito naglo debljanje u mladosti povecavaju rizik za razvoj uricnog artritisa. Najveci rizik imaju najdeblji bolesnici. Dokazana je cvrsta korelacija tjelesne mase i koncentracije urata u serumu. Lijecenje asimptomatske hiperuricemije treba svesti na postupno i kontinuirano smanjenje tjelesne mase. Redukcija potrosnje hrane bogate purinima, alkohola, piva, i medicinski opravdano smanjenom primjenom lijekova koji smanjuju izlucivanje uricne kiseline, te pijenje vece kolicine vode, može se izbjeci hipersaturacija uricne kiseline u mokracnim putevima i prevenirati stvaranje uratnih kamenaca kao i kamenaca od kalcijevog oksalata i fosfata u mnogih bolesnika. U sažetku može se zakljuciti da su osnovna pravila dijetetskog tretmana od momenta otkrivanja hiperuricemije kao i u bolesnika s uricnim artritisom prehrana mora biti hipoproteinska, hipopurinska te hipolipidna i konacno postepeno smanjenje pretilosti hipokaloricnom hranom pretilih bolesnika.